- işıldamaq
- ışıldamak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
işıldamaq
Look at other dictionaries:
işıldamaq — f. İşıq vermək, işıq saçmaq. Yerlərdə işıldamır nə bir şam, nə bir ocaq; Göylərdə eşidilir ölüm nərəsi ancaq. Ə. Cəm.. Elektrik lampaları axşamın boz dumanları içərisində sönük bir parıltı ilə işıldayırdı. Q. İlkin. // Parlamaq, parıldamaq, bərq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıldama — «İşıldamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işarmaq — f. Xəfifcə işıldamaq, işıq vermək. <Xudayar bəyin> papağının altdan gözləri elə işarır ki, adamın canına vahimə oturur. C. M.. . . Bağın qapısında yanan lampa . . işarırdı. M. S. O.. Hisli dirəkdən asılmış neft çırağı tövlənin dibində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işarmax — I (Qazax) yaşarmaq, yaş olmaq. – Bura işarer, su çıxar qassaη II (Balakən, Oğuz, Zaqatala) yersiz, şit şit gülmək. – Nə üçün işarırsaη? (Oğuz); – Nə üzümə işarırsan? (Balakən) III (Çənbərək, Salyan) parıldamaq, işıldamaq. – İşarır gün, də:η… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərq — is. <ər.> Şimşək. // Bədii təsvirlərdə. Bərqü baran sanma kim gördükdə ahü əşkimi. . . F.. // Parıltı. Bərq etmək – bax bərq vurmaq. Rövşən etməz yüz min günəş bərq etsə; Bu möhnətdə qaralanmış könlümü. M. V. V.. Bərq vermək – bax bərq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaxmaq — 1. is. 1. Odlu silahlarda zərb mexanizminin hissəsi; yay. Tapançanın çaxmağı. – Bütün ümidlərinin alt üst olduğunu görən Vəli tüfənginin çaxmağını çəkdi. M. Hüs.. Nişançılar isə . . silahlarını, xüsusən çaxmaqlarını təmizləyirlər. . Ə. Ə.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıl-işıl — işıldamaq (parlamaq, parıldamaq) – par par parıldamaq. Pişiyin gözləri qaranlıqda işıl işıl işıldayır. Üzüyün qaşı işıl işıl parıldayır. – Dağlar, çəmənlər geyinir al, yaşıl; Yerlər, göylər parıldar işılişıl. H. C.. Ay aydınlıq; ulduzlar da;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köz — is. Od yandıqdan sonra qalan alovsuz, qızmar kömür. Ağac yanar, köz olar; Su səpmə, köz köz olar. (Bayatı). Firəngiz göbələklərin çökəyinə duz səpib, bir bir közün üstünə düzürdü. B. Bayramov. // məc. Qızğın, odlu, hərarətli mənasında. Əbədi bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
közərişmək — f. Közərmək, köz kimi işıq vermək, işıldamaq (bir neçə lampa və b. közərən şey haqqında). Elektrik lampaları közərişirdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
közərmək — f. 1. Yanıb qızarmaq, alovsuz yanmaq, qıpqırmızı olmaq. Samovarın qaynaması zəifləyib, əvvəlki gurultu sakit olmuş, ocağın alovu sönmüşdü, ancaq odlar közərirdi. . H. N.. Qoca fikirli bir halda ocaqda közərən oda baxaraq deyirdi. . Ə. M.. 2. Zəif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
